IDEXX SDMA
Studium przypadku SDMA: Jimmy
Stwierdzenie zwiększonego stężenia SDMA w czasie dorocznych badań kontrolnych kota doprowadziło do rozpoznania przewlekłej choroby nerek z nadciśnieniem
Informacje ogólne
Imię: Jimmy
Wiek: 13 lat
Rasa: Domowa krótkowłosa
Płeć: Samiec
Powód wizyty
Jimmy został przyniesiony na doroczne badanie kontrolne i szczepienia.
Wywiad
Jimmy mieszkał w domu, ale wychodził na dwór, a jego właściciel poinformował, że Jimmy chyba dobrze się czuje i że obecnie nie ma żadnych problemów zdrowotnych.
Badanie fizykalne
Jimmy był pogodny, żywy i reaktywny. Stwierdzono prawidłową temperaturę, częstość akcji serca i częstość oddechów. Miał dobrą masę mięśniową i uzyskał wysoką ocenę kondycji ciała. Pozostałe wyniki badania fizykalnego bez zmian, z wyjątkiem paradentozy o umiarkowanym nasileniu.
Plan diagnostyki
Zalecono czyszczenie zębów i pobrano próbki do badania przedznieczuleniowego: morfologii krwi (CBC); panelu biochemicznego, w tym testu IDEXX SDMA; badania T4 całkowitej; oraz pełnego badania moczu.
Ocena diagnostyczna
- Do istotnych nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych/testów diagnostycznych Jimmy’ego należały podwyższone stężenie SDMA* (23 μg/dl) i niski ciężar właściwy moczu (1,015).
- Pozostałe wyniki testów diagnostycznych, w tym stężenie kreatyniny i T4 całkowitej, mieściły się w zakresach referencyjnych.
- SDMA jest wiarygodniejszym biomarkerem czynności nerek, który może być stosowany na wcześniejszym etapie, a jego podwyższone stężenie pociąga za sobą konieczność przeprowadzenia dodatkowych badań.
Kolejne działania
-
Właściciel został poinformowany, że przed zabiegiem czyszczenia zębów wskazane jest leczenie wspomagające i obserwacja.
-
Zalecono ułatwienie dostępu do wody pitnej (miseczki na zewnątrz i na różnych piętrach w domu), dietę przeznaczoną dla starszych kotów,1 i wizytę kontrolną za dwa tygodnie.
-
Innymi możliwościami było obrazowanie diagnostyczne nerek i powiązanych z nimi struktur oraz kontrola ciśnienia krwi.
Badania kontrolne i diagnoza
-
Jimmy był na wizycie miesiąc później i badania laboratoryjne wskazały, żestężenie SDMA pozostało podwyższone, ale stabilne (19 μg/dl), ciężar właściwy moczu nie uległ zmianie i wynosił 1,015. Pozostałe wyniki badań laboratoryjnych mieściły się w zakresach referencyjnych.
-
Badanie USG jamy brzusznej nie wykazało obecności kamieni w układzie moczowym ani oznak zakażenia, jedynie zbyt małe nerki, co jest typowe w przewlekłej chorobie nerek.
-
Skurczowe ciśnienie krwi wynosiło 175 mm Hg i pozostało podwyższone w czasie ponownego badania Jimmy’ego kilka dni później.
-
Na podstawie wyników i zgodnie z Wytycznymi Międzynarodowego Towarzystwa Nefrologicznego (IRIS) dotyczącymi określania stadiów CKD, u Jimmy’ego rozpoznano CKD w stadium 2 według klasyfikacji IRIS. Ustalono, żeJimmy będzie otrzymywał lek przeciw nadciśnieniu i że właściciele zmienią dietę Jimmy’ego na leczniczą, oszczędzającą nerki, kontynuując przy tym zapewnianie mu kilku źródeł świeżej wody.
Informacje o pacjencie:
Badania chemiczne
Badanie moczu
Hematologia
T4 całkowita
Wytyczne IRIS dotyczące określania stadium zaawansowania CKD
Dyskusja
Przypadki takie, jak Jimmy’ego, są często spotykane w praktyce weterynaryjnej, a jego przypadek stanowi potwierdzenie tezy, że nawet jednorazowe zwiększenie się stężenia SDMA uzasadnia podjęcie dodatkowych badań i ewentualnie wdrożenie odpowiedniego postępowania.
Test SDMA umożliwia wykrycie problemów wcześniej i jest wiarygodniejszą niż badanie stężenia kreatyniny metodą oceny czynności nerek.2-6
Wprowadzenie niewielkich zmian sposobu udostępniania Jimmy’emu dostępu do świeżej wody i wprowadzenie leczniczej diety oszczędzającej nerki przyczyniły się do spowolnienia postępu choroby nerek Jimmy’ego. Przed zabiegiem czyszczenia mu zębów choroba nerek Jimmy’ego mogła być odpowiednio monitorowana i kontrolowana. W czasie zabiegu czyszczenia zębów podjęto także dodatkowe środki ostrożności chroniące nerki. Można wyznaczyć wizyty w dłuższym okresie, aby zapewnić dokładniejszy monitoring choroby nerek, możliwy dzięki wczesnemu rozpoznaniu na podstawie stężenia SDMA. Pozwala to na wcześniejsze rozpoznanie i leczenie choroby oraz eliminowanie czynników zakłócających.
*Symetryczna dimetyloarginina.
Bibliografia
- Nabity MB, Lees GE, Boggess M, et al. Symmetric dimethylarginine assay validation, stability and evaluation as a marker for early detection of chronic kidney disease in dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(4):1036-1044.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in cats with chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2014;28(6):1676-1683.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Almes K, Jewell DE. Serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine in dogs with naturally occurring chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2016;30(3):794-802.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Yu S, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in healthy geriatric cats fed reduced - protein foods enriched with fish oil, L-carnitine medium-chain triglycerides. Vet J. 2014;202(3):588–596.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Melendez LD, Jewell DE. Relationship between lean body mass and serum renal biomarkers in healthy dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(3):808-814.